Anna (16), Chiara (15) en Shen (15) zitten op een democratische middelbare school. Daar mogen ze zelf bepalen wat ze willen leren en hoe en wanneer ze dat doen. Hoe werkt dat precies? Shen schrijft over haar eerste dagen op een democratische middelbare school.

Stiekem was ik wel een beetje zenuwachtig toen ik in 2016 mijn eerste proefdag had op VO De Vallei, een democratische middelbare school. Er gingen zoveel vragen door mijn hoofd. Mag ik hier op mijn telefoon? Moet ik boeken meenemen? Ga ik lessen volgen? Is er een rooster voor de dag? Ik had geen idee wat ik kon verwachten.

Er bleek geen rooster te zijn, ik mocht zelf weten wat ik ging doen. Er waren ook geen lokalen, de school zat op een etage boven een café, waar alle 15 leerlingen samen in één ruimte zaten. Ik had mijn rugzak bij me met daarin alleen mijn telefoon, oplader, eten en drinken. Ik verveelde me best wel omdat ik niet meer bij me had.

De andere leerlingen deden hun eigen ding. Ze waren aan het lezen, tekenen of speelden een bordspel, of ze deden wat voor zichzelf op hun telefoon op laptop. Ik ben niet iemand die snel op anderen afstapt, dus in het begin had ik weinig contact met mijn schoolgenoten. De volgende proefdag nam ik ook mijn laptop mee en mijn oordopjes, wat schriftjes, een etui en een boek. Ik ging wat tekenen, deed een spelletje mee, leerde Engels op mijn laptop en sloot aan bij een les Frans en Spaans.

Eigenlijk had ik kunnen weten hoe het hier op school ging want ik heb van mijn zesde tot mijn tiende op een democratische basisschool gezeten. Een democratische middelbare school was er toen nog niet in deze regio, dus om me voor te bereiden op een reguliere middelbare school stuurden mijn ouders me op mijn tiende naar een Jenaplan basisschool. Dat paste echt niet bij mij dus na ruim een half jaar ben ik teruggegaan naar de Vallei. Gelukkig biedt die sinds 2015 ook voortgezet democratisch onderwijs.

Nu zit ik al ruim een jaar op deze school. We zijn verhuisd naar een mooi groot gebouw in Driel met heel veel verschillende ruimtes. Er zitten nu 40 leerlingen hier op school waar ik me helemaal bij thuis voel. Ik loop tegenwoordig zonder verlegenheid naar binnen, soms kom ik zelfs met een mislukte radslag de deur door. Ik mag nog steeds elke dag zelf weten wat ik ga doen en dat vind ik fijn. Ik volg allerlei vakken om naar een diploma toe te werken, maar daaromheen doe ik nog veel meer. Elke dag is anders hier op school. Daar zal ik in mijn volgende blogs meer over vertellen.

Shen schreef dit blog in samenwerking met Trant Magazine, daar lees je over bijzondere levenskeuzes die mensen maken.